Co to są pasożyty?

Według raportu zamieszczonego w kanadyjskim piśmie "Clear Life" 1/1 z października 1997 roku, pasożyt jest organizmem żyjącym kosztem innego organizmu, którym może być każdy z nas. Pasożyt żyje równolegle do naszego życia wewnątrz naszego ciała. Korzysta z energii dostarczanej wraz z pożywieniem, odżywia się komórkami naszego ciała. Korzysta z witamin, które zażywamy z myślą o własnym zdrowiu.

Jak dochodzi do zarażenia pasożytami?

Statystycznie 70-80% osób ma szansę ulec zarażeniu. Zjawisko zarażania się pasożytami jest bardziej powszechne niż się nam wydaje. Prawdopodobieństwo, iż udało się nam przeżyć 20-30 lat życia, a tym bardziej więcej, i nie być zarażonym stanowi tylko 20-30%. Zaczyna się niewinnie: zanieczyszczone jedzenie, niedomyte warzywa i owoce, niedogotowane mięso czy futro naszego domowego zwierzątka. Jednak największe ilości pasożytów występują w produktach wieprzowych, dostępnych w handlu powszechnym: boczek, szynka, wędliny, hot dog, a nawet w rybach. Weźmy za przykład tasiemca wieprzowego. Dostaje się on do organizmu ludzkiego poprzez spożywanie zarażonej wędzonej szynki, kiełbasy czy niedogotowanej wieprzowiny. Larwy tasiemca rozwijają się w mięśniach, w mięśniu sercowym, mózgu, oczach, atakując te organy trującymi produktami ubocznymi. Należy pamiętać, że pasożyty mogą przejść w okres utajony i dawać o sobie znać w postaci wyczerpania, braku energii i siły oraz innych symptomów wymienionych w dalszej części strony.

Gdzie znajdujemy największą ilość pasożytów w naszym ciele?

W ludzkim organizmie może się zadomowić ok.100 różnych rodzajów pasożytów od mikroskopijnych rozmiarów typu wirusy i bakterie po tasiemce. Potocznie przekazywana wiedza zwraca uwagę na jelito grube, jako typowe miejsce zasiedlane przez obce dla naszego ciała organizmy. Rzeczywiście większość pasożytów znajduje się w jelicie grubym. Pasożyty różnych rozmiarów doskonale czują się w środowisku starego,

fermentującego, gnijącego i zalegającego kału. Jest to jednak tylko część prawdy. Organizmy wyniszczające naszą odporność, produkujące toksyny, powodujące ból, mogą być obecne również w płucach, wątrobie, mięśniach, stawach, mózgu, przełyku, we krwi, na skórze, w tkance łącznej, a nawet w oczach, nosie, uszach.

Jakie są typowe symptomy oprócz występowania konkretnych chorób zakażenia pasożytami?

Czy wystarczy tradycyjna trzydniowa metoda laboratoryjnego badania stolca? Jedynym sposobem na wykrycie tą metodą obecności pasożytów w stolcu jest zaobserwowanie jego jaj pod mikroskopem. Jeżeli w czasie pobrania próbki kału, pasożyt zdążył złożyć jaja, wynik badania będzie pozytywny, czyli potwierdzi obecność pasożytów. Tego typu badanie skróci czas dochodzenia do potrzebnej nam informacji na temat stanu jelita grubego. Ale nic nam nie powie o pasożytach w innych narządach wewnętrznych. Jeżeli jednak uzyskamy wynik negatywny lub chcemy się dowiedzieć co dzieje się w pozostałych obszarach naszego organizmu, pozostaje nam jeszcze samoobserwacja. Istnieje bardzo długa lista symptomów, które współwystępują wraz z obecnością pasożytów w naszym organizmie oprócz konkretnych chorób jakie wywołują.

Do najczęściej wymienianych należą: obstrukcje czyli zaparcie, biegunka czyli rozwolnienie, gazy i wzdęcia, syndrom jelita drażliwego, bóle mięśni i stawów, zaburzenia snu, Bruxyzm czyli zgrzytanie zębami, chroniczne przemęczenie nawet przy wystarczającej ilości snu, nieuzasadniona drażliwość i nerwowość, obniżona odporność organizmu, wrzody, problemy skórne, alergie, anemia, nadmierne chudnięcie mimo zjadania wystarczającej ilości posiłków, nadmierne tycie spowodowane żarłocznością wynikającą z niezaspokojonego niczym głodu, nieprzyjemny smak i zapach w ustach, trądzik, migreny itd.

Mikrofale emitowane przez telefon komórkowy zwiększają płodność robaków z gromady nicieni

- odkryli brytyjscy naukowcy. Informuje o tym najnowszy "New Scientist".

Powszechność używania telefonów komórkowych sprawia, że wielu naukowców zajmuje się problemem bezpieczeństwa ich stosowania. Jak dotąd koncentrowano się głównie na wpływie mikrofal na mózg, związanym z podgrzewaniem przez nie tkanek. Mikrofale (fale radiowe) są krótsze od zwykłych fal radiowych, ale dłuższe niż promieniowanie podczerwone. Mają długość 0,3-30 cm, co odpowiada częstotliwości od setek megaherców do setek gigaherców. Używa się ich w radarach, telekomunikacji i oczywiście, w kuchenkach mikrofalowych. Mikrofale mają zbyt małą energię, by rozrywać wiązania chemiczne w komórkach - dopiero gdy ich moc jest tak duża, że znacznie podnoszą temperaturę ciała, może dojść do uszkodzeń.

Ponieważ pod względem mocy telefon nie może się równać z kuchenką, ryzyko szkodliwego wpływu na ludzkie tkanki, (pod względem oddziaływania termicznego) zwłaszcza mózg, wydaje się niewielkie. Jednak zespół Davida De Pomerai z University of Nottingham w Wielkiej Brytanii odkrył efekt, którego nie da się wytłumaczyć cieplnym oddziaływaniem mikrofal. Małe robaki z gromady nicieni, poddane działaniu mikrofal o częstotliwości i energii takiej jak w przypadku telefonu komórkowego, wytwarzały zwiększoną liczbę jaj. Nie mógł to być efekt związany z wytwarzaniem ciepła, gdyż zbyt wysoka temperatura powoduje, że z larw rozwijają się bezpłodne osobniki dorosłe. Wcześniejsze prace tego samego zespołu dowiodły, że pod wpływem mikrofal nicienie wytwarzają białko związane ze stresem i stają się o 10 procent większe niż zwykle. Jednak wtedy nie dało się wykluczyć efektu cieplnego (bardzo trudno zmierzyć temperaturę ciała małego nicienia). Na razie brak wiarygodnego wyjaśnienia zwiększonej płodności robaków. Być może pod wpływem mikrofal cząsteczki białek przyjmują inny kształt i stają się bardziej czynne. Istnieje kontrowersyjna hipoteza, że w komórkach mogą się tworzyć mikroskopijne "gorące miejsca" o wyższym natężeniu promieniowania. Nie wiadomo, czy telefony wpływają w jakiś sposób także na płodność ludzi. Wyniki wzbudziły duże zainteresowanie niezależnych specjalistów, którzy niecierpliwie czekają na dalsze prace.

« powrót